-
1 obudzić się
-
2 obudzić się
-
3 obudzić\ się
сов. проснуться; пробудиться -
4 obudzić się
[обуджічь шіĕ]vзбудитися, прокинутися, розбудитися -
5 obudzić się
прокинутися; пробудитися -
6 obudzić się
uyanu, toru -
7 obudzić
* * *pf.1. (= zbudzić) wake (up), waken (up), awake, awaken.2. (= wywołać, wzbudzić) rouse.pf.1. (= zbudzić się) wake (up), waken (up), awake, awaken; obudzić się z ręką w nocniku pot. have l. get l. receive l. experience a rude awakening.2. (= pojawić się) ( o emocjach) arise, come to life.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obudzić
-
8 obudzić
1. pf vtwecken; figur. erwecken2. vr: obudzić sięaufwachen; → budzić -
9 obudzić obu·dzić
-
10 obudzić
budzić się aufwachen, erwachen -
11 ockn|ąć się
pf v refl. 1. (obudzić się) (ze snu) to awake; (z omdlenia) to come to, to come round GB a. around US, to revive- ocknął się ze snu he roused from sleep- chory ocknął się po operacji the patient came to after the operation- ledwo ocknęła się z omdlenia, poczuła ból no sooner had she come round from her faint than she felt a pain2. (z zamyślenia) to wake up, to rouse oneself- ocknął się z zadumy he roused himself from his meditationThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ockn|ąć się
-
12 ocknąć się
-
13 przebudzić się
-
14 zbudzić się
-
15 ocknąć\ się
сов. очнуться; проснуться+obudzić się;
oprzytomnieć -
16 przebudzić\ się
сов. пробудиться, проснуться -
17 zbudzić\ się
сов. проснуться -
18 dobudzić się
-
19 dobudzić\ się
сов. добудиться, разбудить+zbudzić, obudzić
-
20 bu|dzić
impf Ⅰ vt 1. (przerywać sen) to wake (up)- budzić kogoś ze snu/z drzemki to wake sb from their sleep/from a snooze pot.- budzić kogoś do pracy to wake sb up for work- budzić kogoś na śniadanie to wake sb up for breakfast- mąż budził ją codziennie pocałunkiem w usta her husband would wake her every morning with a kiss on the lips ⇒ obudzić2. (stymulować) to rouse- budzić do życia to bring to life- budzić kogoś z zadumy/z zamyślenia to rouse sb from their meditations/thoughts ⇒ obudzić3. (wywoływać) to arouse [litość, podejrzenia]; to raise [wątpliwości, nadzieję]; to inspire [zaufanie, zapał] ⇒ obudzić Ⅱ budzić się 1. (przestawać spać) to wake (up)- zwykle budzę się około szóstej rano I usually wake up around six- niedźwiedź budzi się z zimowego snu w marcu the bear wakes from hibernation in March2. przen. [tęsknota, marzenia] to awake ⇒ obudzić sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bu|dzić
См. также в других словарях:
obudzić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}budzić się{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}i wtedy się obudziłem {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obudzić się — z ręką w nocniku zob. nocnik … Słownik frazeologiczny
obudzić się z ręką w nocniku — {{/stl 13}}{{stl 7}} z powodu nieumiejętności przewidywania wydarzeń doprowadzić swymi działaniami do sytuacji niekorzystnej, niepożądanej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Taką oto drogą „politycy pragmatyczni” mogą się obudzić z ręką w nocniku. (NCz)… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
budzić się – obudzić się, zbudzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powracać do stanu świadomości po okresie spania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Budzić się zawsze o tej samej porze. Budzić się co chwila. Obudzić się za wcześnie, za późno. Zbudził się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obudzić się z palcem w nocniku — Zdać sobie nagle sprawę z trudnego położenia, zwłaszcza kiedy jest już za póјno Eng. To suddenly realize one is in an unfavorable position, especially because it is too late … Słownik Polskiego slangu
obudzić się z ręką w nocniku — Zdać sobie nagle sprawę z trudnego położenia, zwłaszcza kiedy jest już za póјno Eng. To suddenly realize one is in an unfavorable position, especially because it is too late … Słownik Polskiego slangu
obudzić — dk VIa, obudzićdzę, obudzićdzisz, obudź, obudzićdził, obudzićdzony 1. «przerwać komuś sen, drzemkę, przebudzić» Obudzić kogoś ze snu. Obudzić kogoś rano. Obudził go śpiew ptaków, hałas uliczny. 2. «wywołać w kimś pewne stany, uczucia itp.;… … Słownik języka polskiego
ocknąć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ocykać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ocknąć się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, ocknąć sięnę się, ocknąć sięnie się, ocknąć sięnij się, ocknąć sięnął się, ocknąć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobudzić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}pobudzać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pobudzić się II {{/stl 13}}{{stl 33}} o wielu istotach: obudzić się (kolejno) :{{/stl 33}}{{stl 10}}Domownicy pobudzili się na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przebudzić — dk VIa, przebudzićdzę, przebudzićdzisz, przebudzićbudź, przebudzićdził, przebudzićdzony przebudzać ndk I, przebudzićam, przebudzićasz, przebudzićają, przebudzićaj, przebudzićał, przebudzićany «przerwać komuś sen; obudzić kogoś» Przebudził kogoś… … Słownik języka polskiego
pobudzić — dk VIa, pobudzićdzę, pobudzićdzisz, pobudzićbudź, pobudzićdził, pobudzićdzony pobudzać ndk I, pobudzićam, pobudzićasz, pobudzićają, pobudzićaj, pobudzićał, pobudzićany 1. «wywołać lub zwiększyć reakcję czynną na coś; spowodować wzmożenie,… … Słownik języka polskiego